Persbericht: Overheid gaat met uitschakelen WOZ-bureaus voorbij aan WOZ-problematiek

‌De regering wil de proceskostenvergoeding voor WOZ-adviesbureaus met 75 procent verlagen, waardoor een complete beroepsgroep de nek wordt omgedraaid. Deze aanpak is niet de oplossing van de WOZ-problematiek en staat niet in dienst van de burger. De verdwijning van WOZ-adviesbureaus betekent namelijk niet het einde van foutieve waarderingen. Burgers moeten hun bezwaren indienen bij dezelfde partij die deze heeft opgesteld: de gemeente. “De slager keurt dus zijn eigen vlees. Het vertrouwen in de overheid is laag en door een kritische tussenlaag weg te halen, wordt de kloof tussen burger en overheid vergroot”, stelt directeur Dirk-Jan Wolfert van de Vastelastenbond.

Wat de directeur van de consumentenorganisatie zorgen baart, is dat burgers rechtsbescherming wordt ontnomen. WOZ-bureaus helpen mensen bij het maken van bezwaar, wat niet even eenvoudig is voor sommige woningeigenaren. “Voor die woningeigenaren hebben die bureaus echt wel een rol te vervullen", onderschrijft hoogleraar Arjen Schep van Lokale Overheden.

De hoogleraar liet Een Vandaag weten dat het aantal bezwaren pas afneemt als gemeenten hun werk beter doen: "De gemeente weet niet wat de staat is van het onderhoud is van de woning, of hoe oud je keuken of badkamer is. Als de gemeente meer haar best doet om ook die secundaire kenmerken in kaart te brengen, zijn er ook minder bezwaren nodig.

Het uitschakelen van WOZ-adviesbureaus is niet de oplossing voor de WOZ-problematiek. Wolfert stelt dat gemeenten hun prioriteiten moeten bijstellen. In plaats van de aanval op WOZ-adviesbureaus te openen hadden ze hun tijd beter kunnen besteden aan het verbeteren van het taxatieproces. “Blijkbaar vindt de overheid het belangrijker om de frontale aanval in te zetten op bureaus die hun bestaansrecht danken aan de gemaakte fouten en gebrekkige communicatie van de overheid. Daar is de burger niet mee geholpen”, zegt de directeur van de consumentenorganisatie.

De overheid wil het verdienmodel van WOZ-bureaus fors verminderen. Wolfert denkt dat dit de doodsteek voor veel WOZ-bureaus zal zijn. De burger is daarvan de dupe, omdat er zo een laag rechtsbescherming verdwijnt: “Voordat er WOZ-adviesbureaus waren werden burgers niet serieus genomen en met een kluitje in het riet gestuurd. Door de bureaus zijn gemeenten de taxaties gaan verbeteren en aan het verbeteren van hun dienstverlening gaan werken. Als er geen WOZ-adviesbureaus meer zijn, is de kans groot dat gemeenten in hun oude gedrag terugvallen. Er zijn geen partijen die hen scherp houden.”
 

Wolfert denkt dat het kaltstellen van WOZ-bureaus de kloof tussen overheid en burger enkel vergroot. Uit recent onderzoek van de Vastelastenbond blijkt dat circa 67 procent van alle WOZ-bezwaren wordt gedaan omdat burgers hun vraagtekens zetten bij de berekening van hun gemeente. Het grootste deel van de ingediende bezwaren – zo’n 35 procent daarvan - wordt gedaan omdat burgers het niet eens zijn met de hoogte van de beschikking. “Door beter te communiceren en een duidelijk taxatieverslag toe te voegen, kan de overheid het vertrouwen van burgers terugwinnen en het aantal WOZ-bezwaren terugdringen”, stelt de directeur.

Niet de aanpak van bureaus is de oplossing voor de WOZ-problematiek. “De politiek moet zich inzetten voor een wetswijziging van deze sterk verouderde wet die de consument dupeert. Burgers krijgen relatief kort de tijd om bezwaar te maken, maar moeten lang op antwoord wachten. Gemeenten bezwijken door de vormgeving van deze wet onder de immense werkdruk.”