Deze trucs gebruiken televerkopers (en dit kun je ertegen doen)

Ongevraagd gebeld worden met een aanbieding levert vaak irritatie op. Consumenten kunnen gebruik maken van het Bel-me-Niet register, maar dat is niet altijd waterdicht. En voor ondernemers biedt het vaak geen soelaas. Hoe kom je toch van ongewenste telemarketeers af? Vier trucs voor een 'tegenscript'.

Negen op de tien consumenten stoort zich aan telemarketing, blijkt uit onderzoek. Toch hebben ze vaak ‘beet’, anders zouden telefonische verkopers niet bestaan.

Thuis kunnen ongewenste telefoontjes van callcenters eenvoudig worden geblokkeerd met een inschrijving bij het Bel-me-niet Register, waardoor je gegevens na één tot twee maanden uit de bellijsten verdwijnen. Al is dat niet altijd een waterdichte oplossing.

Voor ondernemers ligt het sowieso anders. Zzp’ers, vennoten en maatschappen kunnen gebruik maken van het register. Maar ondernemers met een bv of nv niet.

Bel-me-niet

Het Bel-me-niet Register maakt het mogelijk om alleen bepaalde categorieën uit te schakelen. Als je bijvoorbeeld wel wil worden gebeld door goede doelen, maar niet door loterijen. Gesprekken met callcentermedewerkers kunnen dus een nuttige bron zijn van informatie. Maar ook dan liggen ongewenste telefoontjes op de loer.

Hoe kan je dus ontsnappen aan de wurggreep van de telemarketeer? Dit zijn trucs die telefonische verkopers gebruiken, en zo kun je je ertegen wapenen.

1.Introductie: telemarketeer wordt gespreksleider

De meeste telemarketeers zijn eenvoudig te herkennen aan de telefoon. Want als ze bellen, beginnen ze vaak zo: “Dag, u spreekt met Jan, goedemiddag.” Dat klinkt onschuldig, maar dit is vaak hét moment waarop telemarketeers de controle overnemen in een gesprek.

De meeste mensen beantwoorden deze introductie kort met “goedemiddag”. De pauze die volgt, gebruikt de telefonist om zich verder te introduceren en de eerste vraag te stellen. Zo wordt de telemarketeer de dominante gespreksleider die de vragen stelt, die de persoon aan de andere kant van de lijn kort beantwoordt.

Om tegenwicht te bieden, kun je een langer antwoord geven, gevolgd door een vraag. Bijvoorbeeld: “Goedemiddag meneer, waar belt u voor?”

2.Begrip tonen, daarna wil doorduwen

Het is niet altijd makkelijk om een telemarketeer van je af te schudden. De telefoon midden in een gesprek op de haak de gooien is een optie, maar niet iedereen vindt dat prettig.

Vaak gebruiken telemarketeers deze truc: eerst geeft de televerkoper aan dat hij begrip heeft voor een bezwaar, om dit daarna te verwerpen met een tegenargument. Bijvoorbeeld: “Ik begrijp dat u liever geen informatie geeft over uw mobiele abonnementen over de telefoon, maar hierdoor kunnen we u een scherpe aanbieding doen.”

Als bezwaren van tafel worden geveegd, is het moeilijker om de persoon aan de andere kant van de lijn af te wijzen. De informatie die je geeft in je afwijzingen, wordt ingezet als breekijzer om je alsnog het gesprek in te trekken. Geef dus geen specifeke informatie over je bezwaren, om te voorkomen dat die als haakje worden gebruikt.

3.Het creëren van een band

Je wijst de vragen van een vriend minder snel af, dan die van een onbekende. Telemarketeers weten dit maar al te goed en proberen daarom een band te creëren met de persoon die ze bellen. Dat doen ze bijvoorbeeld door begrip te tonen en grapjes te maken. Maar ook het maken van een terugbelafspraak is een effectief middel.

Wijst iemand een gesprek af uit tijdgebrek - vaak een manier om te zeggen dat er geen interesse is - dan kan de telemarketeer voorstellen om op een beter gelegen moment terug te bellen. Dit verzoek wijs je minder snel af, maar creëert (vaak ongewild) een band.

Als de telemarketeer belt op afspraak, wordt het moeilijk om hier niet op in te gaan. Zeg dus niet dat je geen tijd hebt, als je eigenlijk wil zeggen dat je geen zin hebt in een gesprek.

4.Een ‘vrijblijvende’ afspraak met een adviseur

Telemarketeers bellen lang niet altijd om direct een product te verkopen. Vaak proberen ze een afspraak te maken met een adviseur, die meer informatie kan geven over het product waarover ze bellen. Dit wordt gebracht als een vergelijkend gesprek dat kan leiden tot een offerte, die kan worden vergeleken met concurrenten.

Het is natuurlijk maar de vraag of dit daadwerkelijk gebeurt. Niet iedereen heeft de tijd om alle concurrenten te overwegen, waardoor het verleidelijk is om in te gaan op de eerste offerte die wordt aangeboden.

Het verzoek om telefonisch af te spreken met een adviseur klinkt dus onschuldig, maar wordt gebruikt als een tussenstap om je uiteindelijk een aankoop te laten doen. Wees je hiervan bewust.

Ook hier geldt: als je niet echt interesse hebt, wijs het verzoek om een gesprek met een adviseur dan hard af. Ben je eventueel wel geïntereseerd, raadpleeg dan ook altijd andere bronnen, bijvoorbeeld op internet, om zicht te krijgen op prijzen. Blijkt dat de 'onafhankelijke adviseur' helemaal niet de scherpste aanbieding doet, dan kun je makkelijk nee zeggen, of botweg extra korting eisen.